Tekst: Marie Gerdová, Kateřina Misiarzová
„To był najserdeczniejszy rok tańca” – powiedział ze wzruszeniem mistrz tańca Zdeněk Chlopčík po finałowej „šluskolonie“ w Domu Robotniczym w Suchej Górnej. A widok uśmiechniętych twarzy młodych tancerzy i ich dumnych rodziców udowodnił, że miał rację. Tegoroczny kurs to nie tylko eleganckie kroki i rytm muzyki, ale przede wszystkim silne poczucie przynależności, wzajemne wsparcie, a przede wszystkim niezłomna nadzieja.
Dla rodziców dzieci z autyzmem ten kurs był czymś więcej niż tylko wydarzeniem towarzyskim. „Dla nas, rodziców dzieci z autyzmem, każdy mały krok jest ogromnym sukcesem” – mówi jedna z matek. „Widok mojego syna próbującego wyczuć rytm, skoordynować swoje ruchy z muzyką, a nawet komunikować się ze swoją partnerką był niezwykle poruszający i nie mogłam powstrzymać łez szczęścia. Czułam niesamowitą dumę, radość i, co najważniejsze, nadzieję. Nadzieję, że ci młodzi ludzie z autyzmem mogą zrobić o wiele więcej, niż wielu może sobie wyobrazić”.
Dla rodziców doświadczenie tańca z nastoletnimi dziećmi z autyzmem jest jednym z najpiękniejszych momentów w życiu. „To nagroda za całą wymagającą i wyczerpującą opiekę, która nabiera tak głębokiego znaczenia. Dlatego tak ważne jest obalanie mitów i przesuwanie granic” – dodaje ze wzruszeniem.
Podczas kursu młodzi tancerze z godną podziwu starannością opanowali imponujący repertuar pięciu tańców: polki, walca, mambo, walca angielskiego i bluesa. Ich determinacja i wysiłek zostały uwieńczone sukcesem, co świadczy o ich umiejętnościach i wytrwałości.
O różnorodności życia tych młodych ludzi świadczy również fakt, że niektórzy z nich będą tego lata pracować dorywczo w FINIDRze.
Wszechstronne wsparcie dla młodych ludzi z autyzmem ma kluczowe znaczenie, dlatego wielkie podziękowania dla FINIDRu za zaangażowanie zarówno na parkiecie, jak i w zakresie możliwości zatrudnienia.
